با امام زمان (عج) مسجد مقدس جمكران را تعمير مى كرديم


	


		


	


		سيد عبدالرحيم خادم مسجد مقدس جمكران نقل مى كند: بعد از آنكه مسجد مخروبه شده بود تا آنكه حاجى عليقلى جمكرانى مريض شده بود به او گفتم نذر كن خدا شفا بدهد ترا قدرى تعمير اين مسجد كن تا آنكه شفا يافت به مقدار سيصد تومان خرج نمود، يك طرف مسجد را بساخت، اما گفت وقت زدن طاقهاى مسجد از مسجد بايد گوسفندى كشت.


	


		مى گويد رفتم و گوسفندى كشتم و گوشت او را به فقرا دادم و محزون بودم از براى خرابى باقى مسجد تا كه روزى در خواب ديدم كه درب مسجد امام حسن جمعيت زيادى مى باشد و ملا آقا رضا كه خويش بود با ما او را ديدم و گفتم بيا برويم ميان حرم حضرت معصومه (س) او به من گفت كجا برويم و حال آنكه حضرت حجه در اين جا مى باشد.


	


		اشاره نمود به سوى جلو جانب درب مسجد، ديدم كه در جلو خان درب مسجد امام حسن سجاده افتاده و حضرت نماز كرده بود و تعقيب نماز مى خواندند چون كه پيش حضرت را خواب ديده بودم و منتظر فرصت بودم كه عرض خود را بكنم آخرالامر حضرت از نظرم غائب شد و نشد كه عرض خود را خدمت حضرت نمايم، از باب خرابى مسجد تا آنكه در اين دفعه پيش خود خيال نمودم كه حال مثل آن روز نشود كه من عرض خود نكرده غايب شوند.


	


		


	


		لهذا افتاده به روى زانوى حضرت و عرض كردم كه مسجد مقدس جمكران خراب شده چرا يك مرحمتى نمى فرمائيد كه تعمير شود به يك مرتبه ديدم كه من خودم و حضرت ميان مسجد مقدس جمكران مى باشم ديدم آب گل گرفته و قدرى آب به روى آن گلها ريخت و فرمودند وقتى كه نماى مسجد را مى ساختيد من در اينجا بودم مى ديدم و از گوشت آن گوسفند به ما رسيد به يك مرتبه صبيه ام مرا از خواب بيدار كرد من به او دعوى كردم، عيالم گفت چرا دعوى مى كنى گفتم الحال خواب ديدم و نگذاشت كه خواب خود را تمام ببينم.


	


		سيد عبدالرحيم نقل كرد كه بعد از آنكه حاجى عليقلى فوت شد، استاد رضاى نجار ابن حاجى اسماعيل نجار قمى حاجى مذكور را خواب ديده بود و اين حقير مولف از استاد رضا سوال كردم از كيفيت خوابى كه ديده بود نقل كرد كه در خواب ديدم يك باغ بسيار بزرگ را و در ميان باغ قصرى عالى و بسيار بلندى بود و ديدم حاجى على قلى را در بالاى آن قصر بود و سر خود را از ميان قصر بيرون آورده بود، به او گفتم كى اين باغ و قصر رابه تو داده ، گفت صاحب الزمان تا سه مرتبه الى آخر، معلوم مى شود كه حضرت حجه آن باغ و آن قصر را به او مرحمت كرده در عوض آن مقدارى كه تعمير نموده بود، از اين مسجد شريف پس از خواب و همچنين از خواب سابق معلوم مى شود و كشف از اين كند كه عمل او مقبول حضرت حجه گرديده ، هنيئا له بهذه الكرامه


	


		منبع: کتاب مسجد مقدس جمکران

 


	


		سابقا راه قم به مسجد جمكران از طرف مرقد حضرت على بن جعفر عليهاالسلام بود.


	


		او با امام زمان روحى له الفداء به مسجد جمكران مى رفت


	


		


	


		در خارج شهر آسيايى بود كه اطرافش چند درخت وجود داشت و جاى نسبتا با صفايى بود، آنجا ميعادگاه عشاق حضرت بقيه الله عليه السلام بود، صبح پنجشنبه هر هفته جمعى از دوستان مرحوم حاج ملا آقا جان در آنجا جمع مى شدند تا به اتفاق به مسجد جمكران بروند.


	


		يك روز صبح پنجشنبه اول كسى كه به ميعادگاه مى رسد مرحوم حجه الاسلام و المسلمين آقاى ميرزا تقى تبريزى زرگرى است ، مى بيند كه حال توجه خوبى دارد، با خود مى گويد اگر بمانم تا رفقا برسند شايد نتوانم حال توجهم را حفظ كنم ، لذا تنها به طرف مسجد حركت مى كند و آنقدر توجه و حالش خوب بوده كه جمعى از طلاب ، پس از زيارت مسجد جمكران كه به قم بر مى گشتند با او برخورد مى كنند ولى او متوجه نمى شود.


	


		رفقاى ايشان كه بعد سر آسيا مى آيند گمان مى كنند كه آقاى ميرزا تقى نيامده ، از طلائى كه از مسجد جمكران مراجعت مى كنند مى پرسند شما آقاى ميرزا تقى را نديديد؟ مى گويند: چرا او را با يك سيد بزرگوارى به طرف مسجد جمكران مى رفت و آنها آنچنان گرم صحبت بودند كه به ما توجه نكردند.


	


		رفقاى ايشان به طرف مسجد جمكران مى روند، وقتى وارد مسجد مى شوند مى بينند او در مقابل محراب افتاده و بيهوش است ، او را به هوش ‍ مى آورند و از او سوال مى كنند چرا بيهوش افتاده بودى ؟ آن سيدى كه همراهت بود چه شد؟ مى گويد: من وقتى به آسيا رسيدم ، ديدم حال خوشى دارم ، تنها با حضرت بقيه الله ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء صحبت مى كردم ، با آن حضرت مناجات مى نمودم ، تا رسيدم به مقابل محراب ، اين اشعار را مى خواندم و اشك مى ريختم .


	


		با خداجويان بى حاصل مها تا كى نشينم


	


		باش يكساعت خد را تا خدا را با تو ببينم


	


		تا اينجا رسيدم كه :


	


		اى نسيم كوى جانان بر سر خاكم گذر كن


	


		آب چشم اشكبارم بين و آه آتشينم


	


		ناگهان صدایى از طرف محراب بلند شد و پاسخ مرا داد، من طاقت نياوردم و از هوش رفتم . معلوم شد كه تمام راه را در خدمت حضرت بقيه الله (ع) بوده ، ولى كسى كه صداى آن حضرت را مى شنود از هوش مى رود چگونه طاقت دارد كه خود آن حضرت را ببيند، لذا مردمى كه آقا را نمى شناختند حضرت را در راه مى ديدند.


	


		ولى خود او تنها از لذت مناجات با حضرت حجه بن الحسن عليهماالسلام برخوردار بود.


	


		منبع: کتاب مسجد مقدس جمکران

 

	سرعت اینترنت ایران در بین ۱۶۸ کشور رتبه ۱۶۷ دارد !

	

	این یکی که کلا نابودم کرد

	 

 

	

		

		

		

			اینم سیب زمینی مجهز به وای فای !
	

 

	

		گر پرده زرخ باز نماید مهدی
	

		 
	

		 
	

		از خلق جهان دل برباید مهدی
	

		 
	

		 
	

		ای شیعه چنان منتظر مولي باش
	

		 
	

		 
	

		گویی که همین جمعه بیاید مهدی
	

	

 

	جناب اقای سردار

	

	تولدتون مبارک

 

	

		

			

				

					

						  

						

						السّلام ای زینب ای معنای عشق

						السّلام ای رتبه والای عشق

						

						السّلام ای اسوه صبر و ثبات

						السّلام ای روشنی بخش حیات

						

						السّلام ای عزم ورأی استوار

						السّلام ای مرتضی را یادگار

						

						السّلام ای رهرو راه حسین

						السّلام ای جانِ آگاه حسین

						

						السّلام ای زینب ای جان صبور

						السّلام ای در همه غم ها شَکور

						

						ای بلند آوازه عزّت مدار

						ای مِهین بانوی مُلکِ افتخار

						

						ای که نام اقدست باشد قرین

						با بهار گریه شورآفرین

						

						هرکجا نام تو آید بر زبان

						اشک می جوشد به استقبال آن

						

						صاعد اصفهانی

						

						
				
			
		
	

 

	به دریای پر از غم، امان از دلِ زینب / به عمری همه ماتم، امان از دلِ زینب

	چو شد کرب و بلایی به آن قدِ خمیده / بدید رأس بریده، امان از دلِ زینب

	اگر خون بفشاند، ز چشمِ بنی آدم / بگوید دلِ عالم، امان از دلِ زینب

	وفات حضرت زینب(س) تسلیت باد

 

	حریم عزیز روزت مبارک